امام محمد تقی (ع)، تنها فرزند امام رضا (ع) و نهمین امام شیعیان در دهم رجب سال ۱۹۵ هجری قمری در شهر مدینه چشم به جهان گشودند. نام ایشان «محمد» و کنیه «ابوجعفر» و مشهورترین القابشان «تقی» و «جواد» است از القاب دیگر امام جواد (ع)، می‌توان به «زکی»، «مرتضی»، «قانع»، «رضی»، «مختار»، «متوکل»، «منتخب» و «ترجمان القرآن» اشاره کرد. دلیل ملقب شدن آن حضرت به لقب جواد (ع) را کثرت بخشش و احسان ایشان می‌دانند. ایشان نخستین امام از سه امام شیعیان بودند که در خردسالی به امامت رسیده‌اند. امام جواد (ع) در ۳۰ ذی‌القعده سال ۲۲۰ هجری قمری در سن ۲۵ به وسیله زهر مسموم و به شهادت رسیدند. پیکر پاک این امام بزرگوار در جوار امام موسی بن جعفر (ع) در کاظمین به خاک سپرده شد.
امام جواد (علیه السلام) می‌فرمایند: عزتمندی مؤمن در بی نیازی او از مردم است.
پدرت شاه خراسان و خودت گنج مقامی
پدرت حضرت خورشید و خودت گنج تمامی
غنچه‌ای نیست که عطر نفست را نشناسد
تو که ذکر صلواتی و درودی و سلامی